Deelnemers voor Leids Cabaret Festival 2024 bekend!
Na twee spannende auditiedagen in Café Caat van de Stadsgehoorzaal zijn acht deelnemers geselecteerd voor het Leids Cabaret Festival 2024! Dit achttal vormt het spelersveld voor de 44e editie van het LCF ‘24:
Hermes Ahmadi – Stephen Bell – Marjolijn Ebels – Thom Gerrits – Said El Hassnaoui – Tim Kroezen – David Linszen – Tobias Tonch
Aankomend weekend worden deze acht deelnemers tijdens het workshopweekend klaargestoomd voor het Leids Cabaret Festival. Vervolgens gaan zij naar de twee voorronden op 5 en 6 februari in de Leidse Schouwburg. Vijf van hen gaan door naar de halve finale op donderdag 8 februari en uiteindelijk spelen drie van hen tijdens de finale op zaterdag 10 februari!
Meer info over de deelnemers vind je hieronder.
Hermes Ahmadi (1987)
Hermes neemt zijn publiek graag mee in verhalen uit zijn eigen leven. Dat leven begon in Sovjet Unie, en bracht hem via Afghanistan, Rusland, Pakistan, Polen en Duitsland in Eindhoven. Zijn reis en het leven in Nederland brengt hij op humoristische wijze naar het publiek zodat zij ook weten dat de wereld een absurde plek is.
Stephen Bell (1988)
Stephen vertelt in zijn stand-up set waargebeurde, grappige én absurde verhalen over hoe hij als Ier opgroeide in Nederland. Over zijn jeugd binnen een conservatieve Ierse familie, met in de buitenwereld het vrije Nederland. Zijn show DaddyIssues gaat ook over zijn angst voor het vaderschap en de voor hem toch onvermijdelijke weg ernaar toe.
Marjolijn Ebels (1988)
Ooit was Marjolijn advocaat maar een paar jaar geleden gooide zij het roer radicaal om. Haar show Sprookjes Bestaan Niet gaat over ouder worden – en dat je nooit te oud bent om het roer om te gooien, op welk gebied dan ook. Haar liedjes en sketches gaan over loskomen uit oude patronen, werkloos… eh… cabaretier zijn, haar vroegere advocatenbestaan en over verliefd worden op een vrouw. Een zoektocht naar hoe dat leven nou eigenlijk precies werkt.
Thom Gerrits (1998)
Thom vertelt, zingt, rapt en danst verhalen aan elkaar. Het liefst met tragiek. Thoms voorstelling gaat over ploeteren, falen en diepongelukkig zijn én over het idee dat geluk maakbaar is. Net zoals iedereen doet Thom zijn keiharde best om gelukkig te zijn. En hem lukt het! Hoe hij dat voor elkaar krijgt, leer je in Dit zijn de Echte. Een voorstelling over yoga, toetjes, cocaïne, ontspannen en compleet mentaal ineenstorten.
Said El Hassnaoui (1983)
Said is geboren in Marokko en getogen in Veenendaal. Niet één, maar drie culturen rijk. Voor de ‘gewone’ Nederlander is Said een Marokkaan. Voor de Marokkaan in Marokko is hij een Nederlander en in de bible belt is hij vooral een moslim. Zie je dan maar eens ergens thuis te voelen. Telkens wanneer hij denkt lekker bezig te zijn, komt er weer een tegenslag. Vooroordelen, culturele verschillen, racisme, noem maar op. Hoe ga je daar mee om? Said laat zien hoe je iets negatiefs omdraait in iets positiefs. Het leven loopt niet lineair maar als je de kronkels omarmt kun je alles weglachen.
Tim Kroezen (1991)
Tim zit het liefst in zijn hoofd, want daar voelt hij de meeste controle. Hij wilde eigenlijk altijd al cabaret maken, maar dat vond hij de eerste 27 jaar van zijn leven zo’n onvolwassen wens, dat hij dat nooit serieus heeft genomen. Het Management Traineeship van Unilever gaf hem de bezieling om dat alsnog te doen. Zijn programma gaat over bewijzen dat je goed genoeg bent, over zijn ontzag voor Dai Carter en over het leven als wedstrijd, waar je van moet proberen te winnen.
David Linszen (1991)
Davids absurdistische en muzikale programma gaat over iemand die niet in staat is om normaal contact met de buitenwereld te leggen, maar een groot verlangen heeft om dat wel te doen. Hij vindt houvast in zijn eigen ideeën en fantasieën, alhoewel hij zich daar ook in kan verliezen. Het is maar de vraag of het hem lukt om vrede te sluiten met zijn eigenaardigheden. Is er iemand die hem kan redden?
Tobias Tonch (1980)
Tobias is een laatbloeier, qua cabaret dan. Sinds 2013 leeft hij als Duitser in Nederland en wil op het toneel geen clichégrappen over Duitsers maken, maar doet het toch, of eigenlijk: moet het doen. Vader van twee kinderen, altijd on the verge of a nervous breakdown omdat alles teveel maar tegelijkertijd ook heel erg leuk is. Zijn stijl is persoonlijk en puur, Tobias houdt het verschil tussen podiumpersoon én privépersoon klein. Hij probeert mensen mee te nemen in verhalen waarin ze zich kunnen terugvinden en vervolgens moeten lachen: shit, hij heeft gelijk!