In kamerbezetting speelt het Archduke Ensemble grote werken. Mozart’s KV 404a is een verzameling strijktrio’s naar Bach: hij bewerkte de fuga’s en componeerde er zelf preludes bij. Qua stijl komt Mozart zó dicht bij Bach dat het resultaat soms verwarrend is: is het Bach of Mozart die we horen?

Dan een gecomprimeerde versie van Mozart’s vijfentwintigste symfonie. Op en top Mozart – met een twist: een orkestwerk in kamerbezetting spelen haalt ongehoorde nuances in de muziek naar boven en is véél spannender.

Beethovens op. 16 is wél bedoeld voor de bezetting waarmee het Archduke Ensemble komt. Geschreven naar Mozarts KV 452, voor dezelfde bezetting en in dezelfde toonsoort – een werk dat voor Beethoven uitzonderlijk veel naar het verleden hangt.

Ter afsluiting nog een Beethoven-Mozart connectie: Beethovens twaalf variaties op ‘Se vuol ballare’ uit Le Nozze di Figaro.

Mozart Adagio en fuga in g KV 404a, Symfonie nr. 25 in g KV 183 | Beethoven Kwintet op. 16, Variaties op een thema uit Mozarts Le Nozze di Figaro